Magdalena Szpunar

mgr Magdalena Szpunar

Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie

Społeczna przestrzeń Internetu - Internet jako medium komunikacji społecznej[1]

Internet stał się nową przestrzenią społeczną, gdzie realizuje się większość ludzkich potrzeb. Społeczna przestrzeń Internetu stała się nowym, znaczącym elementem w życiu wielu jednostek. Znacząca część ludzkiej aktywności przenosi się do sfery wirtualnej, nie wyłączając społecznej. Autorka w artykule na podstawie przeprowadzonych badań empirycznych odpowiada na następujące pytania: Jak internet wpływa na kontakty międzyludzkie? Czy wzmacnia kontakty interpersonalne, czy raczej prowadzi do ich osłabienia? Czy preferujemy kontakty za pomocą internetu, czy spotkania osobiste? Na te pytania w niniejszym artykule odpowiada autorka.  Procesy komunikacyjne coraz częściej przebiegają w środowisku zapośredniczonym, gdzie częściej liczy się sam kontakt, możliwość rozmowy, a drugorzędne znaczenie ma, z kim ta rozmowa się toczy.

Społeczna przestrzeń Internetu stanowi odzwierciedlenie fizycznej przestrzeni, w jakiej funkcjonujemy na co dzień. Przestrzeń wirtualna stanowi - posługując się terminologią McLuhana – przedłużenie przestrzeni społecznej, w której przebiegają kontakty międzyludzkie. Internet - podobnie jak inne media - współtworzy pewne wymiary rzeczywistości, redefiniuje nasz sposób myślenia o przestrzeni i tym, co prawdziwe i realne. Za naturalne uznajemy porozumiewanie się oddalonym o tysiące kilometrów, nieznanym nam człowiekiem i to w czasie rzeczywistym. Wydaje się, że to medium, jak żadne inne kompresuje czas i przestrzeń.

Internet przekonuje swoich użytkowników, że ową przestrzenią rzeczywiście jest. Analogicznie jak w realnym świecie, internauci wchodzą, oglądają, rozmawiają, wysyłają listy. Internet oferuje swoim odbiorcom pokoje rozmów, kafejki, gdzie odwiedzają poszczególne pokoje i spotykają innych ludzi. Strona internetowa ma przywodzić na myśl kartkę papieru, a witryny WWW stanowią odwzorowanie witryn sklepowych. Sama przeglądarka internetowa, której zdaniem jest „zaglądanie” do Internetu jest zbudowana w postaci okna stanowiącego analogię do rzeczywistego okna, przez które oglądamy świat.  

Z badań przeprowadzonych przez autorkę wynika, iż 39% badanych przyznaje, iż Internet zacieśnia stosunki międzyludzkie, a 30% twierdzi, iż dzięki Internetowi ma poczucie przynależności do jakiejś wspólnoty. 38% respondentów uważa, iż internautów łączy szczególny rodzaj więzi, niespotykany poza Siecią. Ankietowani są jednak świadomi specyfiki kontaktów internetowych, dlatego też tylko 11% uważa, ze związki zawarte przez Internet są trwałe, a 7% preferuje kontakty wirtualne bardziej od kontaktów w świecie rzeczywistym. Niemal, co drugi badany uważa, iż nie można w Internecie spotkać prawdziwych przyjaciół 44%.

60% badanych uważa, iż społeczność internetową określają głównie wspólne zainteresowania (46% przyznaje jednocześnie, iż w Internecie poszukuje ludzi podobnych do siebie), intensywne kontakty między członkami (internautami) - 58% oraz poczucie przynależności - 51%. Nieco mniej ważne są zdaniem ankietowanych wspólne działania podejmowane przez członków tychże społeczności - 34%. Wśród odpowiedzi „inne” respondenci najczęściej wybierali anonimowość, częstotliwość korzystania z Internetu oraz łatwość w nawiązywaniu kontaktów.

Ryc.1.   Cechy określające społeczność internetową

            Z wywiadów pogłębionych przeprowadzonych z osobami badanymi wynika[2], iż społeczna przestrzeń Internetu jest utożsamiana ze społecznym agregatem tej przestrzeni. Przestrzeń tę tworzą sami użytkownicy:

„to przestrzeń, w której ludzie porozumiewają się ze sobą za pomocą słów, gestów, obrazów, a w procesie komunikacji między nimi pośredniczy komputer bądź inna jednostka sprzętowa umożliwiająca dostęp do sieci globalnej (Internetu). W tym przypadku komputer jest narzędziem komunikacji, bez którego „Społeczna Przestrzeń Internetu” po prostu istnieć by nie mogła. Według mnie „SPT” organizowana jest w myśl pewnych pierwotnych zasad, które to kształtowały się wraz z pojawieniem się człowieka na ziemi, czyli język, kultura bycia, wyznawana ideologia, popierany system polityczno-ustrojowy, poglądy kulturowe itp.
W zależności od wyznawanych zasad ludzie dobierają się w pewne struktury społeczne komunikujące się ze sobą za pomocą Internetu na przeróżnych forach, czatach, za pomocą programów komunikacyjnych, stronach internetowych, blogach (pamiętnikach internetowych) itd. by wymieniać zdania (poglądy) na dany temat, poszerzać kontakty i znajomości” - Piotr.

W podobnym tonie wypowiada się Marcin i Magdalena, którzy zwracają uwagę na element ludzki, który tę przestrzeń konstytuuje:

„Składają  się na nią ludzie, którzy kontaktują się między sobą, dyskutują zawierają znajomości, bądź uzyskują pomoc, dzięki stworzonym w tym celu witrynom internetowym, lub specjalnym aplikacjom, umożliwiającym kontakt przez sieć. Na przykład: gadu-gadu, skype, tlen etc. Poza tym czaty, kanały irc, fora dyskusyjne, blogi, oraz rozmaite strony”.

„Pojęcie sieci – Internetu obejmuje swoim zakresem nie tylko fizyczne urządzenia, połączenia, ale także wszystkich użytkowników i tych, którzy dostarczają informacji. Tworzą ją ci, którzy na co dzień zasiadają przed monitorami swoich komputerów, w przeróżnych celach (odszukują informacje, kontaktują się ze swoimi bliskimi i przyjaciółmi, zabierają głos na rozmaitych na forach, piszą „ wirtualne pamiętniki- blogi, słuchają muzyki, uczą się, pracują...etc). Należy zaznaczyć tutaj, że jedynym pośrednikiem w relacji człowiek – człowiek jest komputer”.

Badani zwracają uwagę na dynamikę i ciągłe zmiany w zakresie społecznej przestrzeni Internetu, w której nic nie jest stałe:

„Społeczna przestrzeń Internetu to my ludzie, którzy ją tworzymy. To nie tylko proste połączenie kablem paru PC-tów, to coś dynamicznego, co tworzy się od nowa, z każdym zalogowaniem się do sieci i z każdym nowym użytkownikiem. Przestrzeń ta to twór dynamiczny, który podlega ciągłym zmianom i różnym wpływom. Pojawia się w momencie włączenia komputera i znika po jego wyłączeniu. Tworzy się ciągle od nowa. Ludzie dzieląc się uczuciami, myślami, sądami, ocenami, mający do dyspozycji tak wiele elementów budują indywidualną jaki i społeczną przestrzeń Internetu. To fascynujące zjawisko, powstające na styku ludzkiej wyobraźni, rozumu i technologii” – Sabina.

Najbardziej „prospołecznościowym” narzędziem komunikacji internetowej jest forum 56%, komunikator (41%) oraz czat (37%). Tworzeniu społeczności nie sprzyja zdaniem badanych poczta elektroniczna (12%), delicious[3] (12%) oraz spinacz[4] (12%).

Ryc.2.   Tworzenie się społeczności w poszczególnych formach komunikacji[5]

Wśród aktywnych użytkowników danej formy komunikacji, jedynie poczta elektroniczna została zaklasyfikowana jako narzędzie nietworzące społeczności (12%[6] więcej użytkowników poczty elektronicznej twierdzi, że nie tworzy ona społeczności). Największa liczba aktywnych użytkowników serwisu grono.net[7] przyznaje, iż tworzy on społeczność (88%).

Ryc.3.   Opinie aktywnych użytkowników danej formy komunikacji o istnieniu społeczności w ramach tej formy komunikacji[8]

Jeśli chodzi o narzędzia komunikacyjne, największa liczba badanych korzysta aktywnie z poczty elektronicznej (85%), komunikatorów (58%) oraz forum (38%).

Ryc.4.   Aktywne korzystanie z różnych form komunikacji

W pierwszych dwóch latach użytkowania Internetu zaczyna się wśród użytkowników kształtować świadomość istnienia społeczności internetowych. Egzemplifikacją tego jest to, że użytkownicy korzystający z Internetu poniżej roku (niezaawansowani) wymieniają jako najbardziej „prospołecznościową” formę komunikacji pocztę elektroniczną, natomiast wraz ze wzrostem stażu internetowego rośnie przekonanie, że poczta elektroniczna nie sprzyja tworzeniu społeczności. Niedoceniane wśród początkujących internautów forum jako narzędzie społecznościowe, wyraźnie zyskuje na znaczeniu u zaawansowanych użytkowników, stając się najbardziej prospołeczną formą komunikacji wśród ogółu badanych.

Ryc.5.   Tworzenie się społeczności poprzez poszczególne narzędzia komunikacyjne, a staż korzystania z Internetu

Respondenci najczęściej korzystają z Internetu w celu wysyłki/odebrania poczty elektronicznej 81%, poszukują informacji związanych z pracą lub nauką 77%, czytają prasę lub serwisy informacyjne funkcjonujące w Internecie 75% oraz poszukuje informacji związanych z hobby 63%. Przez komunikatory komunikuje się, co drugi badany (52%), co drugi ściąga pliki muzyczne lub filmowe (45%). Co czwarty komunikuje się poprzez grupy dyskusyjne (25%), a co piąty gra w gry sieciowe (20%). Niemal 10% badanych pisze bloga,
a 6% komunikuje się na czatach.

Ryc.6.   Główne formy aktywności w internecie

Poczta elektroniczna jest najbardziej popularnym narzędziem komunikacyjnym, aż 80% badanych przyznaje, iż korzysta z tej formy komunikacji.

Poczta elektroniczna najczęściej służy komunikacji w sprawach zawodowych,
z osobami związanymi z wykonywaną pracą oraz do komunikacji z przyjaciółmi
i znajomymi. Najrzadziej to narzędzie jest wykorzystywane do komunikacji z rodzicami oraz innymi krewnymi.

W badaniu prowadzonym pod kierunkiem prof. L. Habera określanym jako Krakowski Eksperyment Internetowy (KEI) odsetek osób korzystających z poczty elektronicznej w roku 2005 był niemal taki sam, jak w moim badaniu i wynosił 81% (Napieracz, Niezgoda, 2005, s. 280)[9].

Ryc.7.   Komunikacja z poszczególnymi osobami poprzez pocztę elektroniczną (średnio)

Komunikator jest częściej wybieranym narzędziem komunikacyjnym, w stosunku do poczty elektronicznej. Poczta elektroniczna staje się dominującym środkiem komunikacyjnym, jedynie w przypadku kontaktów z osobami związanymi z pracą zawodową, a wiec jak można domniemywać kontaktów o charakterze zawodowo-profesjonalnym. Kilka razy w tygodniu badani korzystają z komunikatora rozmawiając z przyjaciółmi i znajomymi. Rzadziej niż raz na miesiąc korzystają z obu narzędzi w celu komunikacji z rodzicami.

Ryc.8.   Częstość komunikacji poprzez pocztę elektroniczną vs poprzez komunikator

Zdecydowana większość badanych przyznaje, iż komunikuje się poprzez komunikator (61%). Co trzecia osoba korzystająca z komunikatora poświęca codziennie na tę formę komunikacji od 16 minut do godziny (36,1%), co czwarta osoba rozmawia codziennie poprzez komunikator poniżej 15 minut (26%), niemal taki sam odsetek badanych poświęca na tę formę komunikacji powyżej godziny do 3 godzin (25,3%), a 13% rozmawia przez komunikator powyżej 3 godzin dziennie.

W badaniu przeprowadzonym przez CBOS w 2006 odsetek osób korzystających
z komunikatora, jest bardzo zbliżony do uzyskanego wyniku i wynosił 63% (Wenzel, 2006).

W badaniu Krakowski Eksperyment Internetowy (KEI) odsetek osób korzystających
z komunikatora w roku 2005 wynosił 73%[10]. Odsetek ten jest wyższy w przypadku KEI, gdyż dane w przypadku KEI odnoszą się do zbiorowości studentów.

Ryc.9.   Częstość komunikacji poprzez komunikator z poszczególnymi osobami (codziennie)

Osobami, z którymi badani najczęściej rozmawiają poprzez komunikator są przyjaciele i znajomi oraz współmałżonkowie lub partnerzy respondentów. Podobnie jak w przypadku poczty elektronicznej badani najrzadziej komunikują się w ten sposób z rodzicami i innymi krewnymi.

Ryc.10.          Komunikacja z poszczególnymi osobami poprzez komunikator (średnio)

Najpopularniejszym komunikatorem w Polsce jest Gadu-Gadu, z którego korzysta 44,4% internautów, na drugim miejscu lokuje się komunikator Skype 21,26% korzystających oraz Tlen.pl, z którego korzysta 6,11% internautów (Kopeć, 2006).

Ryc.11.          Najpopularniejsze komunikatory wśród polskich użytkowników Internetu
i średni czas korzystania z nich (miesięcznie)

Źródło: Megapanel PBI/Gemius, lipiec 2006

Co trzeci badany przyznaje, iż bierze udział w forum dyskusyjnym/usenecie (35%). Najczęściej wykonywaną czynnością przez badanych na forum jest czytanie wątków 60% robi to bardzo często oraz ich komentowanie 16% wskazań na bardzo często, nowe wątki zakłada 4% badanych. Uzyskane wyniki są bliskie wynikom Krakowskiego Eksperymentu Internetowego, gdzie 52% badanych umieszcza swoje opinie na forach dyskusyjnych
w różnych portalach (Napieracz, Niezgoda, 2005, s. 280).

Ryc.12.          Wykonywanie określonych czynności na forum (średnia)

Co drugi badany uważa, iż aby być członkiem społeczności internetowej forum należy wykazywać pewien stopień aktywności tj. przynajmniej czytać i komentować wątki (55%) lub czytać, komentować i zakładać nowe wątki (39%). Pasywne uczestnictwo w forum polegające na wyłącznie czytaniu wątków tworzy społeczność internetową zdaniem tylko (6,3%) badanych.

Ryc.13.          Wykonywanie określonych czynności na forum (średnia) a tworzenie się społeczności

Najczęściej badani komunikują się offline z współmałżonkiem lub partnerem,
z osobami związanymi z pracą zawodową oraz z rodzicami. W przypadku rodziców komunikacja offline zdecydowanie dominuje i rzadko, kiedy respondenci komunikują się
z nimi online. W przypadku rodziców kontakty online mają miejsce rzadziej, niż raz na miesiąc, a więc są sporadyczne.

Ryc.14.          Częstość komunikacji poprzez pocztę elektroniczną, komunikator a poza Internetem

            Zaskakiwać może fakt, iż w przypadku komunikacji z przyjaciółmi i znajomymi, częstszą formą komunikacji staje się komunikacja online, niż komunikacja offline. Wydaje się, że w przypadku bliskich, przyjacielskich kontaktów jest to doskonały sposób na podtrzymanie kontaktu. W przypadku kontaktów zawodowych, profesjonalnych kontakty offline są częstsze, ale różnica pomiędzy kontaktami online jest niewielka. Największą dysproporcję pomiędzy kontaktami offline vs online obserwujemy w przypadku rodziców, co być może jest spowodowane brakiem dostępu starszego pokolenia do Internetu i niewielkimi umiejętnościami w tym zakresie.

Ryc.15.          Częstość komunikacji online vs offline[11]

Poza Internetem ankietowani najczęściej rozmawiają z partnerem/współmałżonkiem (86,8% codziennie), osobami związanymi z pracą zawodową (58% codziennie) oraz rodzicami (55 % codziennie).

Ryc.16.          Częstość rozmów z poszczególnymi osobami poza internetem

Rozmowy prowadzone przez Internet koncentrują się wokół zdarzeń z życia codziennego (66%), spraw związanych z pracą zawodową (48%) oraz rozrywką (45%). Co trzeci ankietowany poprzez Internet omawia własne problemy i prosi o pomoc w ich rozwiązaniu (39%), a co czwarty (22%) rozmawia na tematy rodzinne.

Ryc.17.          Tematy rozmów prowadzonych przez internet

E-mail służy głównie jako forma komunikacji związana z pracą zawodową (55%), przekazywania informacji dotyczących życia codziennego (34%) oraz rozrywki (26%). Komunikator to główne narzędzie przekazywania informacji dotyczących życia codziennego (54%), informacji o charakterze rozrywkowym (35%) oraz przekazywania problemów wraz z prośbą o pomoc w ich rozwiązaniu (28%). Forum/Usenet to główne źródło rozrywki (19%) oraz przekazywania problemów wraz z prośbą o pomoc w ich rozwiązaniu (16%). Blog to narzędzie wspomagające przekazywania informacji dotyczących życia codziennego (6%), zaś czat służy komunikacji głównie w celach rozrywkowych (9%).

Ryc.18.          Narzędzia komunikacyjne a tematyka rozmów przez nie prowadzonych

Wśród osób korzystających z poczty elektronicznej, komunikatora i forum (N = 224) zdarzenia z życia codziennego są głównie omawiane poprzez komunikator (85%), forum służy do omawiania problemów (48%), zaś poczta elektroniczna wymianie informacji na tematy związane z pracą zawodową (56%).

Ryc.19.          Narzędzie komunikacji a tematy prowadzonych rozmów (wśród użytkowników korzystających z danego narzędzia)

21% badanych przyznaje, iż prowadzi i uaktualnia stronę internetową. Uzyskane wyniki są identyczne do wyników Diagnozy Społecznej 2005, gdzie 21% przyznaje, iż tworzy i modyfikuje własną stronę WWW[12]. Podobne wyniki uzyskano w Krakowskim Eksperymencie Internetowym (KEI), gdzie własną stronę WWW stworzyło i uaktualnia 19% studentów (Napieracz, Niezgoda, 2005, s. 280).

13,5% pisze bloga, 18% komentuje inne blogi, a 19% rozmawia na czacie. 28% osób deklaruje, że pisze bądź komentuje inne blogi. Dla porównania w badaniu przeprowadzonym przez firmę Gemius ten odsetek wynosi 34% (Batorski, 2005, s. 223). Różnica pomiędzy badaniem Gemiusa, a moim badaniem wynika z tego, iż w przypadku Gemius wzięto również pod uwagę osoby, które czytają blogi.

Ryc.20.          Częstość korzystania z różnych narzędzi komunikacyjnych[13] (dane w %)

Najwięcej czasu tygodniowo (średnio) tj. powyżej 3 godzin internauci poświęcają na: prowadzenie i uaktualnianie własnej strony internetowej (21%), prowadzenie bloga (20%) oraz wypowiadając się na forach/usenecie (19%).

Ryc.21.          Czas przeznaczany dziennie na różnego rodzaju aktywności w internecie

            Im osoba mniej otwarta i towarzyska, tym więcej czasu poświęca na pisanie bloga (tau-b Kendalla 0,44) i im mniej szczęśliwa tym więcej czasu poświęca na blogowanie (tau-b Kendalla 0,20).

Ryc.22.          Średni czas poświęcany na pisanie bloga w zależności od cech respondenta

Wśród osób, które wypowiadają się na forach/usenecie głównym motywem tej aktywności jest dzielenie się wiedzą z innymi osobami (38%), w przypadku prowadzenia blogów dominująca jest potrzeba ekspresji (8%), zaś ich komentowania – dzielenie się wiedzą (7%). W przypadku prowadzenia strony internetowej najistotniejsza okazuje się być chęć dzielenia się wiedzą (12%), zaś w przypadku czatu potrzeba ekspresji (7%).

Ryc.23.          Motywy wykonywania określonych czynności w internecie

Im osoba mniej otwarta i towarzyska, tym więcej czasu poświęca na prowadzenie
i uaktualnianie strony WWW (tau-b Kendalla 0,30), również im mniej szczęśliwa, tym więcej czasu poświęca na prowadzenie trony WWW (tau-b Kendalla 0,29), atrakcyjność fizyczna nie ma związku z czasem poświęcanym na prowadzenie strony WWW (tau-b Kendalla 0,01).

Ryc.24.          Średni czas poświęcany na prowadzenie strony WWW w zależności od cech respondenta

Na podstawie przeprowadzonych badań, zarówno przez autorkę, jak i zachodnich badaczy (Kraut, Kiesler, Boneva 2001) możemy stwierdzić, że w sytuacji, gdy internet jest wykorzystywany głównie jako medium komunikacyjne, jego wpływ społeczny jest pozytywny. Komunikacja bowiem pozwala łączyć ludzi, tworzyć wspólne treści, budować kultury, oferować poczucie kolektywnej siły, wzmacniać tożsamość (Pomorski 2004),
a komunikacyjna rola internetu wydaje się być jego funkcją dominującą.

Internet jest medium, które sprzyja wzmacnianiu pewnych cech psychospołecznych jego użytkowników. Badania Krauta i jego współpracowników potwierdzają, że ekstrawertycy częściej korzystają z internetu w celach społecznych, podtrzymując kontakty
z rodziną i przyjaciółmi lub zawierać nowe znajomości, niż introwertycy. Podobne zjawisko opisuje I. S. Fiut nazywając ten efekt „szkłem powiększającym” – użytkownicy sieci pozostający w mocnych związkach społecznych wykorzystują interakcje internetowe jako sposób na podtrzymanie i powiększenie zakresu tradycyjnych więzi (Fiut 2004). Warto jednakże pamiętać, że w internecie powstają głównie więzi słabe. Jednakże ich znaczenie okazuje się być bardziej znaczące, niż więzi słabych. One to bowiem decydują o rozprzestrzenianiu innowacji, norm, mód, otwierając dostęp do innych siatek społecznych, zwiększając szanse dostępu do grup społecznych o innej od naszej pozycji (Bendyk 2004).

Na zasadnicze pytanie postawione w tym artykule: Czy internet wpływa na przemiany relacji społecznych?, na podstawie przeprowadzonych badań i w toku analiz, możemy odpowiedzieć pozytywnie. Warto jednocześnie określić kierunek tego wpływu, w świetle przeprowadzonych badań jest on pozytywny, internet wydaje się być medium poszerzającym zakres kontaktów społecznych, w wielu sytuacjach relacje te podtrzymując i wzmacniając, szczególnie w sytuacji, gdy inna forma kontaktu jest niemożliwa, bądź utrudniona. Nierzadko relacje online stają się częstszą formą kontaktu, jak w przypadku przyjaźni i znajomości.

Bibliografia:

Batorski, D. (2005). Społeczne aspekty korzystania z nowych technologii, w: J. Czapiński, T. Panek (red.) Diagnoza Społeczna 2005. Warunki i jakość życia Polaków, Warszawa: WSFiZ.

Bendyk, E. (2004). Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci, WAB.

Fiut, I. (2004). Komunikacja sieciowa źródłem interakcji społecznych w: L. Haber, (red.) Społeczeństwo informacyjne. Wizja czy rzeczywistość?, Kraków: AGH, T. II

Kopeć, A. (2006). Biuletyn Ranking.pl

Kraut,  R., Kiesler, B., Boneva B. (2001). Internet Paradox Revisited. Journal of Social Issues

McLuhan, M. (2004). Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka. Warszawa: WNT.

Napieracz, P., Niezgoda, M. (2005). Czy kontakt z komputerem zmienia nasze codzienne życie? w: L.  Haber (red.) Akademicka społeczność informacyjna na przykładzie środowiska akademickiego Akademii Górniczo-Hutniczej, Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Ekonomicznej, Kraków: AGH.

Pomorski, J. M. (2004). Społeczeństwo informacji czy społeczeństwo komunikujące się? w: A. Mattelart, Społeczeństwo informacji. Kraków: UNIVERSITAS

Wenzel, M. (2006). Internet i komputery: wyposażenie gospodarstw domowych, sposoby i cele korzystania, BS/58/2006

Magdalena Szpunar jest doktorantką Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz pracownikiem Katedry Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Jej zainteresowania badawcze to socjologia Internetu oraz metodologia badań. Więcej informacji na: www.magdalenaszpunar.com, kontakt: mszpunar@wsiz.rzeszow.pl

Internet stood new social space, where majority of human needs was realized. Social space of the Internet stood new significant element in life many individuals. The significant part of human activity moves to virtual sphere, not switching off social. In article authoress basis of conducted empirical investigations answers on following questions: How does internet influence on interhuman contacts? Does it strengthen interpersonal contacts or it leads to their weakness rather? Do we prefer contacts by internet, or meeting personal? Authoress answers on these questions in present article.